In de coronatijd hebben we gezien hoeveel emoties vaccinaties kunnen opleveren. En er is nog steeds gedoe rond vaccinaties die al decennia hebben bewezen kinderen te beschermen tegen ziektes die hun lieven kapot kunnen maken.Intussen accepteren we dat ons hele milieu vol zit met PFAS en landbouwgif. Hoe kan dat toch?Dit zegt de psychologische wetenschap daarover.Onze angst voor vaccins en onze relatieve onverschilligheid voor PFAS en landbouwgif komen voort uit diepgewortelde psychologische mechanismen, sociale dynamiek en de manier waarop risico’s worden gepercipieerd en gecommuniceerd.Psychologie van risicoperceptieImmediacy bias: Mensen zijn geneigd om directe, zichtbare en acute dreigingen als gevaarlijker te zien dan langzame, onzichtbare en chronische gevaren. Een vaccinatie is een concreet moment (de prik), waarbij het risico – hoe klein ook – direct en persoonlijk voelt. PFAS en landbouwgif zijn daarentegen onzichtbaar, verspreid en hun effecten zijn pas na jaren merkbaar.Controle en keuze: Va …
Lees het gehele artikel
Bron: Waarom we vaccins eng vinden en PFAS/landbouwgif niet | welingelichtekringen